Hard gaan én dat lang volhouden is fysiologisch gezien een helse uitdaging: het vereist namelijk verschillende energiesystemen en spiervezels die elkaar letterlijk in de weg zitten. Bovendien: train je je sprintkwaliteiten, dan gaat dat ten koste van je uithoudingsvermogen én vice versa. Vraag het maar aan Dylan Groenewegen, die kan met zijn machtige dijen wél een heel peloton achter zich houden in de sprint, maar heeft tijdens een bergetappe grote moeite om de bezemwagen voor te blijven. Maar alleen trainen op de sprint zou weer funest zijn voor Groenewegens carrière in het wegwielrennen omdat hij dan in ieder lange etappe voortijdig zou moeten afhaken. Het is een ingewikkelde puzzel waar zelfs Max Verstappen mee te maken heeft, zo bekende de Formule 1 coureur recent.
Aan de hand van wetenschappelijke bevindingen, observaties uit de topsport en eigen ervaringen, zoomt de 15e aflevering van de Slimmer Presteren Podcast in op spiervezels, sprintersbenen en splijtende demarrages.