De eerste play-off wedstrijd van Dalto 1 tegen KCC eindigde in een pijnlijke nederlaag voor de Driebergenaren. Winst is daarom het enige dat komende zaterdag telt voor het team van coach Jorrit Bergsma. Hoe bereidt hij zich voor? Voor de Stichtse Courant nam ik een kijkje bij Bergsma thuis.
Maandagochtend 10 uur, een mooie lentedag dient zich aan. We nemen een kijkje in de woonkamer van huize Bergsma in Driebergen. Vader Jorrit zit fris en monter aan de eettafel. Een laptop staat opengeklapt voor hem, beelden van de eerste play-off wedstrijd van ‘zijn’ Dalto tegen KCC uit Capelle van afgelopen zaterdag schieten op het scherm voorbij. Een stukje verderop, midden op de grote bank, zit zijn jongste zoontje Guus ineengedoken met een iPad op zijn schoot. Kleurige poppetjes, begeleid door een opwekkend deuntje, schieten op zijn scherm voorbij. Het is papadag voor Jorrit: zijn vrouw is aan het werk, oudste zoon Jens is naar school.
GEFLATTEERD
‘Tom Poes, verzin een list!’, schalt een stemmetje door Jorrit Bergsma’s hoofd. De Dalto coach weet wat hem te doen staat. Hij moet met een goed plan voor de tweede wedstrijd tegen KCC komen. De eerste wedstrijd was immers een hard gelag voor de geel-zwarten. Een verlies van 35 tegen 24. Een verschil van maar liefst 11 punten, volgens de KCC-coach nog nooit voorgekomen in een play-off duel. ‘Messcherp KCC maakt gehakt van Dalto’, ‘KCC deelt eerste mokerslag uit’, ‘een slachtpartij’, meldden de aanwezige verslaggevers. Bergsma kan er wel om lachen. De boel een beetje opblazen, dat mogen de Capellenaren best doen van hem. Hij weet beter, want de eindstand was wel erg geflatteerd. Tot halverwege ging de wedstrijd nog gewoon gelijk op terwijl Dalto niet eens heel goed speelde. En of je nu met één punt verschil verliest of met elf, dat maakt helemaal niks uit in de play-offs. Als je de volgende wedstrijd maar wint. Zaterdag dus, een thuiswedstrijd in Hoenderdaal.
TOPJAREN
Jorrit Bergsma’s blik glijdt van het scherm richting de achtertuin. Boven het houten tuinhuis torent de gele korf, waar hij met zijn kinderen wel eens een balletje in gooit, uit. Twaalf jaar geleden verhuisde hij van Wageningen naar Driebergen om te gaan spelen in het eerste van Dalto, een grote naam in korfballand. Hij beleefde er topjaren, speelde twee keer in de finale voor het landskampioenschap in Ahoy. Hij werd aanvoerder van het team. Na acht jaar nam Bergsma afscheid als speler van Dalto 1 maar zijn hart was voor eeuwig geel-zwart gekleurd.
Ondertussen was hij getrouwd met een speelster uit het tweede. Jens en Guus werden geboren, de eerste korfbalt inmiddels bij de F-jes. Toen Bergsma twee jaar terug werd benaderd om hoofdcoach van Dalto 1 te worden, hoefde hij daar dus niet lang over na te denken. Ook al had hij nog weinig ervaring als coach en moest hij zo’n beetje vanaf nul beginnen omdat er een leegloop van goede en ervaren spelers was. ‘Een groot afbraakrisico voor een nieuwe coach’, meende het AD maar Bergsma had daar geen boodschap aan. Hij moest het gewoon doen, niet voor zichzelf maar voor Dalto, de spelers die bleven, de aanstormende talentvolle jeugd, de mensen die zich hun hele leven inzetten voor de club en de trouwe supporters.
ORKAAN
Jorrit Bergsma kwam op een zinkend schip terecht en Dalto 1 degradeerde het vorige seizoen uit de Korfbal League, voor het eerst sinds de oprichting ervan in 2005. Maar de coach nam niemand iets kwalijk. Feit was dat de Driebergenaren bij de belangrijkste wedstrijden in de League aan het kortste eind trokken. Maar wat wil je ook met een jonge ploeg met zo weinig ervaring?
Ook dit seizoen, in de Hoofdklasse, speelt de wisselvalligheid zijn team nog regelmatig parten en mist Bergsma spelers die voorop lopen en snel kunnen schakelen als een wedstrijd net even anders loopt. Maar de naam van de club indachtig (De Aanval Leidt Tot Overwinning), is Bergsma’s team wél de meest scorende ploeg van de Hoofdklasse. En hebben de geel-zwarten mooi de play-offs gehaald. Daar zijn ze zeker nog niet uitgeschakeld. Want zaterdag spelen ze thuis, in een kolkend Hoenderdaal waar de D-side met een orkaan van geluid achter ze gaat staan. Niet voor niks heeft Dalto dit jaar nog geen thuiswedstrijd verloren. Bergsma denkt terug aan de wedstrijd tegen Wageningen eerder dit seizoen, waarin zijn ploeg er ook moest staan. En waar zijn ploeg er stond. Dankzij duidelijke afspraken, beleving, strijd, geloof en vooral de wil om te winnen. Dat gaat zaterdag ook gebeuren, hij is ervan overtuigd.
Jorrit Bergsma schrikt op. Guus staat naast hem met een iPad met een donker schermpje. “Pap, hij doet het niet meer.” “Geeft niks,” zegt Bergsma senior geruststellend. “We gaan naar buiten, even van het weer genieten.” Hij klapt de laptop dicht. Jorrit Bergsma heeft zijn strijdplan voor zaterdag gereed.